nieuws
Visite Film Festival
Voor de zevende editie blijft die stevige concept overeind, met frisse variaties.
Er was al de vertrouwde mogelijkheid om een bezoek aan het festival te combineren met een (vegetarische) maaltijd, maar ook het artistieke werk laat zich niet beperken tot een filmzaal. Na de vertoning van de video-installatie CAPTURE PRACTICE (2014, 18’) is die elke avond vanaf 18u in loop te zien in Het Bos. Op het ene videokanaal toont choreograaf Arkadi Zaides een eigen dansperformance, terwijl op het andere een selectie beelden te zien is uit B'Tselem, het Israëlische Information Center for Human Rights in The Occupied Territories. In zijn dans echoot Zaides, een in Wit-Rusland geboren Israëli, de bewegingen op het andere kanaal van Palestijnen in allerlei situaties op de bezette West Bank. Deze acties werden gefilmd door Palestijnen die camera’s kregen van B'Tselem. “Mijn lichaam brengt verandering in de manier waarop de beelden waargenomen worden. Mijn lichaam is er om een focus te leggen, om de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken”, vertelde Zaides (hier) enkele jaren geleden over de performance waar de video-installatie deel van uitmaakte.
Ook de ‘lecture performances’ van filmmaker Donna Verheijden (op 3/8), beeldend kunstenaar Barbara Prada (op 5/8) en onderzoeker en KASK-docent Hilde D'Haeyere (op 8/8) doen meer dan ‘enkel’ films vertonen. Verheijden combineert in haar werk bestaande beelden, vaak uit populaire beeldcultuur, met eigen opnamen en verzamelde voice-overs. Collagefilm KISS THE SKY - EYE TRICK THE I (2019, 18’) gaat over de verhouding van publiek en privé in onze aanhoudende beelden- en informatiestroom. Na de vertoning duikt Verheijden tijdens een performance in haar collectie (nitraat)films. Prada werkt rond het collectieve geheugen en brengt Khipu, een schrijfsysteem van de Inca’s waarvoor ze knopen legden in touwen, weer tot leven met behulp van spaghettislierten en de verhalen van bezoekers. D'Haeyere zal dan weer filmstroken en objecten betasten en bespreken, vertrekkend bij het verhaal van Marge Belcher, de ballerina die model stond voor Sneeuwwitje in de Disneyanimatiefilm Snow White and the Seven Dwarves (1937). Deze lezing gaat vergezeld van Pilvi Takala’s THE REAL SNOW WHITE (2009), waarin de Finse kunstenaar consternatie veroorzaakt wanneer ze verkleed als Sneeuwwitje Disneyland probeert binnen te komen.
Waar bij de eerste edities de nadruk lag op Belgische makers, is de focus van curator Eva van Tongeren verschoven naar een internationale mix van gasten. De Zuid-Afrikaanse Bianca Baldi woont en werkt in Duitsland en België, zo verbleef ze in 2015 in het residentieproject Air Antwerpen en stelde ze tentoon in Extra City. Op een uitverkochte avond opent ze het festival met EYES IN THE BACK OF YOUR HEAD (2017, 8'). De Engelstalige uitdrukking in de titel verwijst naar een allesomvattende kennis die de strikt fysieke waarneming van de mens overstijgt. In haar korte zwart-witfilm (hier een fragment) dwaalt de camera door een labyrintische ruimte die een veel grotere wereld suggereert, terwijl een voice-over getallen opdreunt. Baldi brengt als keuzefilm IDLE HEROES (2019, 18') van GVN908 mee.
Behalve Baldi zijn er nog andere kunstenaars uit Zuid-Afrika, met Lauren Alexander van kunstenaarsduo Foundland Collective (op 6/8) en Megan-Leigh Heilig (op 7/8) die op Visite een selectie van hun eigen werk komen presenteren. REAL-TIME HISTORY (2018, 22’) van Foundland Collective gaat aan de slag met beelden van de oorlog in Syrië die online verzameld worden als (toekomstig) bewijsmateriaal. De Nederlandse Anna Dasovic focust in haar werk op de herinnering aan genocides. SO, ON BEHALF OF MY COUNTRY AND FROM THE BOTTOM OF MY HEART (2019, 11’) bestaat uit beelden van een jaarlijks begrafenisritueel in Srebrenica als herinnering aan de massamoord daar in 1995. AND HE KNEW THAT THOSE WHO HAD WITNESSED THESE THINGS MIGHT BE TOO STUNNED TO SPEAK (2015, 18') toont beelden van bombardementen en het concentratiekamp Buchenwald tijdens de Tweede Wereldoorlog gemaakt door Amerikaanse cameramannen en cineasten voor een onafgewerkt gebleven propagandafilm.
Bij Megan-Leigh Heilig spelen (heel andere) conflicten zich af op privégebied. In enkele korte films uit de periode 2017-2019 speelt ze naar eigen zeggen met de formele strategieën van het reisessay. Haar werken cirkelen rond begrippenparen als vertrouwd en ontheemd, binnen en buiten, samen en alleen. Kersverse films zijn er ook van Ans Mertens en Lina Laraki, na elkaar vertoond op 4/8, samen met Ben Rivers’ THERE IS A HAPPY LAND FURTHER AWAAY (2015, 20’), allemaal gefilmd op pellicule.
Visite Film Festival is een initiatief van productiehuis De Imagerie. Overzicht en tickets: deimagerie.be.
Bron : Filmmagie
Auteur : Bjorn Gabriëls
